3 Mayıs 2010 Pazartesi

Parabola

Kelebek o gece şölen alanında görünmedi. Merak ve endişe duyan Bülbül, Morrigan'ı dirsekledi ve beyaz kürklü cüppesinin kolundan çekerek onu kulenin tepesindeki odaya çıkardı. Her zamanki gibi kapı kilitliydi ve Bülbül bu kilidi açamayacağını biliyordu.

Ama Morrigan açabilirdi.

"İnsanların özel hayatına saygı duymayı öğrenmelisin, Lucinia." dedi soğuk bir sesle Morrigan ve geri dönmeye yeltendi.

"Ama, ya kötü bir şey olduysa? Ya başına bir iş geldiyse?" İnatla kadının kolunu çekiştiriyordu.

"Peki ya rahatsız edilmek istemiyorsa? Hem..." sesi odanın içinden gelen öksürük sesleriyle kesildi. Siyah saçlı kadın kaşlarını çattı, asasıyla kilide dokundu hafifçe, kapı açılınca önüne çıkan mavi bariyere avucunu yaslayarak ikiye böldü ve içeri girdi.

Kelebek, bir eliyle sıkı sıkı yatağının perdesini tutmuş, boşluğa doğru öksürüyordu. Gözlerinden acı dolu yaşlar akıyor, ağzından hafif bir kan sızıyordu. Saçlarının ıslaklığından uzun bir süredir yoğun bir şekilde terlediği belliydi.

Morrigan asasını kenara fırlatıp kadının yanına koştu, omuzlarından tutup yatağa geri yatırdı, avucunu alnına yaslayıp ateşine baktı.

Kelebek, yanıyordu.

Sert bir yüzle Bülbül'e döndü. "Çabuk hizmetkarlara söyle, su ve bez getirsinler, Kwahu'ya da haber yolla, Kelebek çok hasta."

Bülbül korku içinde başını salladı ve koşarak uzaklaştı.

"Sakin." dedi kadın, inleyen Kelebek'e. Nefes almakta zorluk çekiyordu, durdurulamaz bir şekilde titriyor, gözleri yuvalarında dönüp duruyordu. Sonra bir anda durdu. Elleri aniden Morrigan'ın yakasını kavradı ve kendine çekti kadını, alev alev yanan gözlerle sayıklamaya başladı.

"Gün geçecek, zaman akacak. Bir dalga edasıyla güç yükselecek ve yok olacak. Bütün bunlar orada olacak ve ben orada olacağım. Güç yükselecek. . . . Ben, orada olacağım. . ."

Elleri gevşedi. Kadın, sayıklayarak uykuya daldı.

"Morrigan!" O an Kwahu kapıda belirdi. Kadın yavaşça Kelebek'in yanından çekildi; sarsılmıştı. Evet, belki ateşle beraber saçmalamaktan ibaret değildi Kelebek'in söyledikleri.

Ama, böyle durumlar değil miydi insanın ruhlar dünyasıyla bağının en yakın olduğu?

Kwahu ağır bir tütsü yakarak odadaki enerjiyi temizlemeye başlamışken Morrigan düşünceli bir biçimde odayı terk etti. Bu konuda düşünmemek en iyisi olacaktı.

~ Rose

---

Not: Hastayım, geberiyorum x.x;;;;

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder