Yine iki gün iki gece süren bir yolculuktan sonra, eve döndü Kelebek. Görilmeden gelmişti. Sessizce odasına çıktı. Kafasındaki büyük planı gerçeğe dökme zamanıydı. Yüzünde bir gülümsemeyle terasa çıkarak güneye, çok uzaklara baktı.
Çok geçmeden çantasına uzandı, içinden yeni kitabını, defterini ve kalemini çıkardı. Yatağının üzerie yaydı, üzerine geceliğini geçirdi ve uzandı.
Öğrenecek çok şey vardı, okuyacak çok şey. Kalemi sayfaların üzerinde hareket ettikçe, gözleri her bir satırda gezdikçe hissedebiliyordu gelişmeyi zihninde. Bir kaç saat geçtikten sonra defteri ve kitabı baş ucundaki çekmeceye kaldırdı. Mumu söndürdü. Dört direkli yatağının perdelerini çekti ve uykuya daldı.
O sırada, çok uzaklarda, ne olduğu hakkında bir fikri yoktu.
Hem de hiç.
~ Rose
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder